-Ποιο ήταν το κίνητρο που σας ώθησε στην απόφασή σας να συμμετάσχετε ενεργά στην πολιτική ως υποψήφια περιφερειακός σύμβουλος;
Μετά την εικοσαετή πορεία μου και τις μάχες που έχω δώσει μέσω του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης ως πρώην Αντιπρόεδρος και νυν Γενική Γραμματέας του Δ.Σ για την εκπροσώπηση των συναδέλφων μου αλλά και για τους συμπολίτες μου ως αποδέκτες των υπηρεσιών Υγείας, ένιωσα αρκετά έμπειρη να εκπροσωπήσω και να διεκδικήσω για τους κατοίκους της Περιφέρειας της Κεντρικής Μακεδονίας καλύτερες συνθήκες ζωής. Θεωρώ ότι είναι χρέος μου να συμμετάσχω στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς είναι το αμεσότερο και αντιπροσωπευτικότερο πεδίο πολιτικής δράσης. Πιστεύω ότι με μόνο μέσω ευρείας συμμετοχικότητας, γόνιμων συζητήσεων και διαβουλεύσεων μπορεί να επιτευχθούν ευγενείς στόχοι, με επίκεντρο πάντα την φιλαλληλία και την αλληλεγγύη.
-Ποιος είναι ο τομέας στον οποίο μπορείτε να προσφέρετε και, επιγραμματικά, ποιες είναι οι προτάσεις σας για τη βελτίωση της ισχύουσας κατάστασης;
Στο πλαίσιο της δράσης μου στον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης όπου διατελώ ως Γενική Γραμματέας και λόγω της ιατρικής μου ιδιότητας, θεωρώ ότι έχω την εμπειρία, την όρεξη και την τεχνογνωσία να συνδράμω στην Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας κυρίως στον τομέα της υγείας. Γνωρίζω καλά τον τόπο μου και τα προβλήματά του και πιστεύω ότι με άοκνη εργασία, συνέπεια και οργάνωση θα βρεθούν λύσεις.
Το όραμα και οι στόχοι μου αφορούν σε:
-Δράσεις για την υγεία και την υποστήριξη της κοινωνίας
-Δράσεις για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας
-Δράσεις για την έρευνα και την απασχόληση
-Πόσο επηρέασε την προσωπικότητα και τις επιλογές σας το Ανατόλια;
Το 1988 ως μαθήτρια της Γ΄ Λυκείου του Ανατόλια, επιλέχτηκα μετά από διαγωνισμό και εκπροσώπησα την Ελλάδα στο «1ο Ευρωκοινοβούλιο των Νέων» (European Youth Parliament, EYP) στο Fontainebleau της Γαλλίας. Οι συμμετέχοντες μαθητές είχαμε χωριστεί σε 12 επιτροπές και κάθε μία αποτελούνταν από έναν μαθητή εκπρόσωπο από κάθε χώρα της ΕΟΚ, τότε. Τα θέματα προς συζήτηση και τελικά οι προτάσεις προς το Ευρωκοινοβούλιο της επιτροπής στην οποία συμμετείχα ήταν δύο και ακόμα και σήμερα επίκαιρα: Το πρώτο θέμα αφορούσε στους «νεόπτωχους» της Ευρώπης και το δεύτερο στην «υπογεννητικότητα της Δυτικής Ευρώπης» και μάλιστα εν έτη 1988! Η συμμετοχή μου στη δράση αυτή του σχολείου ήταν μια καθοριστική εμπειρία για μένα που χάραξε βαθιά την μετέπειτα πορεία μου. Πυροδότησε το ενδιαφέρον μου για το συλλογικό γίγνεσθαι και με ώθησε να προσφέρω ενεργά σε δράσεις για το κοινό συμφέρον των συνανθρώπων και συμπολιτών μου.
Θεωρώ ότι το σχολείο μου παρείχε ισχυρά κίνητρα για μάθηση και προσωπική εξέλιξη και με βοήθησε να νοηματοδοτώ τους στόχους μου. Οι πρωτότυπες εργασίες μέσω της ομαδικής εργασίας, τα καινοτόμα projects, η επαφή με την ερευνητική μεθοδολογία, η πρόσβαση στις μεγάλες βιβλιοθήκες του Ανατόλια ήταν κρίσιμα εφόδια για την μετέπειτα ακαδημαϊκή μου εξέλιξη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και από τις εξωσχολικές δραστηριότητες και τις οργανωμένες αθλητικές δράσεις, το Ανατόλια μου έδωσε όλα εκείνα τα πολύτιμα εφόδια, ανοίγοντάς μου νέους ορίζοντες στην μετέπειτα εξέλιξη και δράση μου, με σταθερό μου στόχο να βελτιώνομαι ως άνθρωπος, πολίτης και επαγγελματίας.
Στο πλαίσιό του αναδεικνύεται η αξία της αριστείας, της ευγενούς άμιλλας και της επιμονής στην επίτευξη στόχων. Κυρίως, όμως, στα μαθητικά μου χρόνια βίωσα τη σημασία της προσαρμογής της εκπαιδευτικής προσέγγισης σε κάθε μαθητή χωριστά με σεβασμό στην προσωπικότητα και διαφορετικότητά του. Σε αυτό θεωρώ ότι οφείλεται και η επιτυχία του αγαπημένου μας σχολείου και έτσι οι απόφοιτοί του διαπρέπουν παγκοσμίως και πολυεπίπεδα.
Αυτές τις ηθικές αξίες κρατώ από την σχολική ζωή μέσα μου και πάντοτε δρω με ήθος και σεβασμό προς τους συνανθρώπους μου.