Μετά την Απελευθέρωση

Η αποχώρηση των Γερμανών τον Οκτώβριο του 1944 βρήκε τη χώρα διαλυμένη με τους κατοίκους να προσπαθούν να δημιουργήσουν και πάλι τη ζωή τους, ενώ τα προγράμματα βοήθειας για την ανασυγκρότηση της χώρας έδιναν πολλές προοπτικές στους αγγλομαθείς νέους. Οι απόφοιτοι οργάνωσαν από την αρχή τη δράση του Συλλόγου τους. Ως εντευκτήριο χρησιμοποιήθηκε αρχικά το παλιό ιταλικό σχολείο επί των οδών Β. Όλγας και Φλέμινγκ, σύντομα, όμως, ο ΣΑΑΚ ενοικίασε τη διώροφη οικία “Αφουξενίδη” στην οδό Ανακτόρων, κοντά στη θάλασσα. Οι αίθουσες και η μεγάλη βεράντα κατακλύζονταν κάθε βράδυ από ομάδες αποφοίτων, που ήθελαν να προσφέρουν ηθικά και υλικά στις δραστηριότητες του Συλλόγου, που αποφάσισε να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του σε έργα κοινωνικής αλληλεγγύης και πολιτιστικού χαρακτήρα. Ο Carl Compton (πρόεδρος του Κολλεγίου 1950 -1958) παραχώρησε, αντί μικρού τιμήματος, τη χρήση του παλιού παρθεναγωγείου της οδού Αλλατίνι και με δωρεές αποφοίτων ξεκίνησε η κατασκευή και η ανακαίνιση του ισογείου του κτηρίου (1958 – 1961) όπου δημιουργήθηκε ένας ζεστός φιλόξενος χώρος για τις πλούσιες δραστηριότητες του Συλλόγου. Η διάθεση για εθελοντική προσφορά των αποφοίτων ανέδειξε το Σύλλογο σε ένα από τα δυναμικότερα σωματεία της Θεσσαλονίκης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η ίδρυση Φροντιστηρίου Αγγλικών Σπουδών, η σύσταση Αθλητικού Συλλόγου με προσανατολισμό την καλαθοσφαίριση, η Υιοθεσία του χωριού Λευκοχώρι στο Κιλκίς, η ίδρυση Παιδικού Σταθμού, Εστίας Συσσιτίου, Ταμείου Υποτροφιών όπως και η καθιέρωση προγράμματος για την απόκτηση ιδιόκτητης στέγης.