…..Όταν το διάβασμα γίνεται ως λύτρωση κι όχι ως γνώση,
όταν διαβάζω όχι για να βαθμολογηθώ, αλλά για να αναβαθμιστώστα υπαρξιακά διλήμματα που περιέχω εκ γενετής,
τότε ομιλώ για λογοτεχνία.
Το γεγονός για την λογοτεχνία είναι πάντα η αφορμή,
ποτέ η αιτία
μα πάλι μπορεί να κάνω λάθος.
Έχω πάψει από χρόνια να είμαι σίγουρος για όλα.
Η αμφιβολία, η αμφισβήτηση, η περιέργεια της άλλης πλευράς
είναι που με καλυτερεύει με τα χρόνια.
Ποτέ δεν ένιωσα καλύτερος με το διάβασμα.
Αντίθετα κάθε φορά που διαβάζω ένα καλό βιβλίο
αντιλαμβάνομαι το λίγο που διαθέτω.
Νιώθω την ανάγκη να διαβάσω, κι άλλο, κι άλλο,
να φτάσω στα όρια τις ανθρώπινες ιδιότητές μου,
να αναμετρηθώ με το ιδιωτικό χάος της σκέψης μου,
να τσακίσω κάθε επιτηδευμένη σιγουριά μου.
Το διάβασμα με ανοίγει σαν μπουμπούκι που κόντρα στα ζιζάνια της εποχής
γίνεται λουλούδι που χαρίζει την ομορφιά και την ευωδιά του σε όλους.
Και ‘γω, σε κάθε νέο βιβλίο, πάλι από την αρχή
σαν πρωτόπλαστος
γυμνός μπροστά στη φαντασία του συγγραφέα,
αβοήθητος να ανακαλύπτω τα όρια της ανθρώπινης διάνοιας.
Κι ίσως αυτό να είναι το μυστικό βάλσαμο της Τέχνης –
να μπορείς κόντρα στα δεδομένα της καθημερινότητας
να συντηρείς μέσα σου μια ιδιωτική πηγή αισθήματος για τη ζωή
που τον περασμένο αιώνα την ονόμαζαν ακόμη “ανθρώπινη”.
Τέλλος Φίλης, “Κυριακή της λογοτεχνίας”
(Από την ποιητική του συλλογή “Το έσχατο έρμα”, εκδ. ΠΟΛΙΣ, 2018)
Τα λόγια του Τέλλου Φίλη μίλησαν ακριβώς μέσα μας, σε όλες και όλους από τη Λέσχη Ανάγνωσης, όσοι συμμετείχαμε στην νοερή συνάντησή μας με τον τραγουδιστή, τραγουδοποιό, στιχουργό και συγγραφέα Roberto Vecchioni, με το βιβλίο του «Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα».
Οι λέξεις, η επικοινωνία, η συλλογική και η ατομική μνήμη, οι αποχρώσεις του λόγου, ο εναγκαλισμός του αναγνώστη με τις έννοιες, τις νοητικές συνδέσεις, τις εικόνες που προκύπτουν, τα φανερά και τα κρυφά συναισθήματα είναι που κάνουν το ταξίδι της ανάγνωσης να έχει διάρκεια στον αέναο χρόνο του ταξιδευτή της σκέψης, να είναι απόλαυση, να είναι στοχασμός.
«…Η λέξη έχει λειτουργία υπενθυμητική. Επαναφέρει στη μνήμη μας το πώς ήμασταν, γιατί υπάρχουμε και πώς θα καταλήξουμε. Μας τα υπενθυμίζει μέσω της εσωτερικής ύπαρξής της και μέσω της μνήμης, που καταφέρνει να επιβάλλεται και στα νέα της χρώματα και στις παλιές της σημασίες. Γιατί αν τον υλικό κόσμο τον έπλασε ο Θεός, οι λέξεις είναι αυτό που ξαναέπλασε ο άνθρωπος : αυτό που ονομάζουμε ζωή!»
Η επόμενη συνάντηση μας ορίστηκε για την Κυριακή 12 Μαϊου 2024 με το βιβλίο του Μιχ. Αλμπάτη «Και οι νεκροί ας θάψουν τους νεκρούς τους». Ενδιαφέρον, διαβάζεται εύκολα, ευφυές, με ιδιαίτερα ελκυστικό γλωσσικό υπόβαθρο.
Άξιο λόγου από το παρόν βήμα ότι το χρονικό διάστημα 16 – 19 Μαϊου η πόλη μας θα φιλοξενήσει την « 20η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου» με τιμώμενη χώρα το Εμιράτο της Σάρτζα (μισή ώρα από το κέντρο του Ντουμπάϊ). Εκδοτικοί οίκοι και οργανωτικοί παράγοντες έχουν μπει σε έναν αγώνα δρόμου για να είναι έτοιμα μεταφρασμένα βιβλία, ενημερωτικό υλικό και συγγραφείς έτοιμοι για την επαφή τους με το κοινό. Η Λέσχη Ανάγνωσης θα είναι εκεί.
Η Λέσχη Ανάγνωσης Σ Α Α Κ αν και έχει συμπληρώσει τον αριθμό των απαιτουμένων μελών για μία εύρυθμη λειτουργία, ωστόσο είναι πάντα ανοικτή σε καινούργιες προτάσεις και ιδέες. Για οποιαδήποτε πληροφορία, μπορείτε να επικοινωνείτε με τα γραφεία του ΣΑΑΚ (2310-238.835).
Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου,
Συντονίστρια – απόφοιτος 1980
Post a comment