Το βιβλίο παρουσιάζει η Δόμνα Δούμα, μέλος της λέσχης μας:
Η ευωδιά του καφέ που ετοιμαζόταν και οι χαμηλόφωνες ομιλίες επιβεβαίωναν πως
η λέσχη μας ξανάρχιζε!
Και άρχισε με ένα υπέροχο βιβλίο το ‘’Ρου’’ της KimThuy , εκδόσεις Άγρα σε μετάφραση Δάφνης Κιούση.
Το βιβλίο είναι οι κατατετμημένες αναμνήσεις της Nguyen, από την Σαϊγκόν, που μαζί με άλλους boat people εγκατέλειψαν τη χώρα τους, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν η χώρα ζούσε τον εμφύλιο σπαραγμό και κατάφεραν να διασχίσουν τον κόλπο του Σιάμ και να φτάσουν στη Μαλαισία, αντιμετωπίζοντας πολλούς κινδύνους.
Όλα εμπλέκονται γλυκά – φαινομενικά – με πολλή αγάπη, συμμετοχή, τρυφερότητα κι ευαισθησία σ’ αυτήν την ποιητική αφήγηση. Την πικρή, τρομακτική και βασανιστική εμπειρία της προσφυγιάς την καταλαβαίνει ο αναγνώστης με υπόγειο, συμφραζόμενο τρόπο, παρακολουθώντας την αφήγηση της Nguyen που είναι γεμάτη χρώματα και μυρωδιές του πολύπαθου Βιετνάμ.
Η Μνήμη, η ατομική και η συλλογική είναι κυρίαρχη στην αφήγηση. Είναι ο βοηθός και το στήριγμα. Χάρη σ’ αυτήν όχι μόνον η ηρωίδα αλλά και οι συγγενείς της επιβίωσαν και βρήκαν κίνητρο να ζήσουν τη ζωή τους μέσα στη νέα πραγματικότητα του Νέου Κόσμου, καθώς η συγγραφέας ζει εδώ και χρόνια, με την οικογένειά της, στον Καναδά.
Πολλά θέματα αγγίζει το βιβλίο αυτό. Τη μητρική αγάπη και την υπέρβαση, τον φόβο αλλά και την εγκαρτέρηση, τη σεξουαλική βία και τις απεχθείς μορφές της, τον αυτισμό και την αντιμετώπισή του.
Το βιβλίο διαβάζεται εύκολα με ένα χαμόγελο που άλλοτε είναι ευχαρίστησης χάρη στις εικαστικές περιγραφές και στο απρόσμενο χιούμορ, άλλοτε είναι κατανόησης και συμπάθειας, αλλά συχνά είναι χαμόγελο αμηχανίας, σαν όταν δεν ξέρεις τι να πεις μπροστά στον πόνο και τη θλίψη.